|
† WYBIERZ RÓD lub GENEALOGIĘ GENETYCZNĄ:
.
NOWOŚĆ!: W Polsce ojczyzna Praindoeuropejskiej wspólnoty
Oficjalna nauka sprzyja dotąd raczej
dziwnemu poglądowi, że Słowianie, a więc i Polacy Do zajęcia się tym tematem skłaniają z jednej strony niezwykłe najnowsze odkrycia genetyki i paleogenetyki, z drugiej strony świeże książkowe i medialne wypowiedzi niektórych naukowców, np. że Polska powstała jakby z przypadku i tylko na skutek działalności sprytnego i bogatego Mieszka I. Inni zaś do tego (np. w "Polityce") dopisali: "Polska to kotłowanina ludów i narodów"; "Polacy to koktail genów" , czyli po prostu nie wiadomo, co! I tak nas starają się taktować polityczne i ideologiczne kręgi Zachodniej Europy.
A co na to genealogia
genetyczna? Czy naprawdę jesteśmy drzewem bez korzeni?
Biologiczne i kulturowe
* Skąd, jako Polacy, w swojej większości wywodzimy się pod względem biologicznym (a właściwie genetycznym), z naszym językiem i innymi cechami etnicznymi oraz kulturowymi? Pytanie o korzenie, jak pytanie o sens istnienia, niekiedy spychane na margines życia i w podświadomość, stanie w końcu przed nami z niezwykłą siłą, jak i pytanie o sens życia. Bowiem
Autosomy dzisiejszych Polaków i Bałtów
wyraźnie obecne już
Stan pierwszego osadnictwa w
okresie polodowcowym. pojawiają się pierwsi osadnicy, głównie w kulturze świderskiej
To na pewno
przybyli z zachodu łowcy dzikich koni i reniferów z
kultury Solutre (wschodnia Francja),
Oto północnoeuropejski
komponent (K=6),
Rozpoznawczymi elementami genealogicznego przepływu genów są mutacje (polimorfizmy) pojedynczych nukleotydów, których w całej około metrowej długości nici DNA jest ponad 3 miliardy.
Nukleotydy DNA
mutują, gdy występująca w nich
pojedynczo jedna z czterech zasad: A(adenina),
C(cytozyna),
G(guanina) i
T(tymina)
albo wymienia się
z sąsiednią (np. A<=>T), albo nowa się dopisuje
(insercja) lub
zanika (delecja). Mutacje te po zaistnieniu są zasadniczo trwałe w skali tysięcy i milionów
lat; są więc czytelnymi i trwałymi elementami
struktury i historii drzewa genealogicznego.
Genealogia korzysta z mutacji (polimorfizmów) w trzech regionach
DNA.
2.
Mutacje nukleotydów w genach
mitochondrialnych (ponad 16
tysięcy nukleotydów w komórkowych plazmach
pozajądrowych),
głównie nierekombinujące, wyznaczające linie
matczyne od mitochondrialnej Ewy, najbliższej
nam wspólnej matki wszystkich ludzi
współczesnych; ze względu na wędrowność kobiet
między rodami i plemionami, czytelność przepływu
mitochondriów jest utrudniona i ich przydatność
dla genealogii grup etnicznych jest mniejsza;
Alena Kushniarevich et al. 2015, Dziedzictwo genetyczne bałtosłowiańskich populacji mówiących: synteza danych autosomalnych, mitochondrialnych i chromosomów Y https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0135820
-*-*-*-
Wnet po MGM, w napływowej
z zachodniego Refugium (Solutre?),
Ta mapa jest owocem programu ADMIXTURE przy
funkcji k=18, służącej ujawnieniu osiemnastu
komponentów przodkowych w dzisiejszej ludności. Ale zdołała znaleźć w
Europie tylko osiem. Bowiem oprócz tego
najsilniejszego, wschodnioeuropejskiego, który
jest potomstwem północnoeuropejskiego, ujawnia
on siedem słabszych:
[O.Bałanowski,
http://генофонд.рф/?page_id=6491
Структура генофонда населения Русского Севера по
аутосомным данным,
* * * * * * Pojawienie się na polskich ziemiach wśród ludności ojcowskiego rodu R1a
Mezolityczni na polskich ziemiach
ludzie to przede wszystkim genetyczne rody (haplogrupy)
ojcowskie I2 i I1,
Człowiek z Wasylewki na Dnieprze Pierwszy znany człowiek rodu praindoeuropejskiego i słowiańskiego wcześniej o ponad dwa tysiące lat, zapewne swojego przodka z haplogrupą R1a, wykrytą w badaniach Mathiesona i zesp. 2017 w pochówku z roku około 8800 przed Chr. w osadzie zwanej Wasylewka-na-Dnieprze ( Василевка-на-Днепре )
https://ru.wikipedia.org/wiki/Василевка-на-Днепре http://www.forumbiodiversity.com/showthread.php/48047-The-genomic-history-of-Southeastern-Europe
Przybył on prawdopodobnie zza
Kaukazu, gdzie wśród Azerów i w kilku krajach
Bliskiego Wschodu żyją przedstawiciele
najstarszego odgałęzienia rodu R1a, grupa z
mutacją YP4141. Przyłączył się on do wielkiej
wschodnioeuropejskiej populacji mezolitycznej
ówczesnych myśliwych-zbieraczy, bazującej na grupie
północnoeuropejskiej, wówczas prawie jedynej w Europie,
pochodzącej od potomków człowieka z Jaskini Goyet
(z 38000 lat temu). W DNA człowieka z Wasylewki
znaleziono 100
procent tzw. komponentu wschodnioeuropejskiego
auDNA Artefakty znalezione w pochówkach Vasilievki 3 zawierały mikrolity krzemienne, czasami instalowanew broni do kości i perforowanych skorupach. Próbka pobrana do analizy genetycznej (Szkielet 37; 14C data: 11.1413-10.591 cal BP; tj. ok. 10.600 lat temu) pochodziło z potrójnego pochówku. Wszystkie szkielety w pochówku zostały określone jako męskie w oparciu o morfologię. one zostały znalezione w skulonej pozycji po ich lewej stronie. Jeden szkielet w pochówku zatrzymał punkt mikrolitowy w jego lewym dziesiątym żebrze. Kilka kawałków krzemienia znaleziono również w jego obszarze klatki piersiowej. Z tego powodu i bardzo solidny cechy wszystkich szkieletów w pochówku, zaproponowano, że byli wojownikami, którzy zmarli i byli pochowany jednocześnie. Uważa się, że jest to jeden z najwcześniejszych grobów na cmentarzu, ponieważ był najgłębszy i znajdował się nad nim inny pochówek (szkielet 11). (ŹródłoE. Jones et al. 2107: The Neolithic Transition in the Baltic Was Not Driven by Admixture with Early European Farmers )
Ten sam teren jako ojczyznę ludności słowiańskiej pokazuje analiza statystyczna PCA ludności krajów słowiańskich
I oto kolejne badanie pochodzenia człowieka z Wasylewki (symbol I1819)
Ten obraz analizy także
potwierdza przybałtycką ojczyznę
naddnieprzańskiego człowieka R1a z Wasylewki http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/images/r1a_i1819.png ....................
Późniejszym od człowieka z Wasylewki potomkiem bałtyckiego rodu R1a był człowiek z Jeleniej Wyspy na Jeziorze Onega
KARELCZYK,
"PIERWSZY
POLAK",
Tak zwany Karelczyk, to archeologiczny człowiek z Jeleniej Wyspy (Oleni Ostrov), który żył w okolicach jeziora Onega w Karelii (na pograniczu rosyjsko-fińskim) około 6400 r. przed Chr., czyli 8400 lat temu (na co wskazało osiem wyników c14 Cal pomiędzy 7950-8800 bP, Fu et al. 2016 The genetic history of Ice Age Europe). Jego grób został odkryty wśród 177 innych pochówków na dużym cmentarzysku starożytnym na Jeleniej Wyspie, ros. Oleni Ostrov, na jeziorze Onega. Sięgały tam archeologiczne fory pochodne od kultury świderskiej w Polsce. W swojej społeczności spełniał prestiżową funkcję przywódcy plemienia, ojca wielkiego rodu lub szamana - a to wszystko możliwie także w jednej osobie. 1) Ów Karelczyk, jak zobaczymy niżej na wykresie drzewa genealogicznego ojcowskiego rodu R1a, należał w Y-DNA z mutacją M459 do haplogrupy R1a1(W. Haak et al. 2015 Massive migration from the steppe is a source for Indo-European languages in Europe). Mógł więc być przodkiem dla Słowian i Polaków z mutacją w Y-DNA R1a1a-M198, najpierw w archeologicznej kulturze janisławickiej i amfor kulistych, a następnie z mutacją R1a1a1-M417 w archeologicznej kulturze ceramiki sznurowej, a w końcu także dla polskich i słowiańskich haplogrup z mutacjami: Z282 oraz jej synowskimi Z280 i PF6155. Znajdujemy je w archeologicznej kulturze łużyckiej. Ludzie z mutacją R1a-Z282 żyją dziś najliczniej spośród wszystkich krajów świata, bo do 57 procent, wśród ludności Polski. 2) Także geny autosomalne (to około 90% DNA) owego Karelczyka wykazują najbliższe pokrewieństwo z autosomami dzisiejszych Polaków, jak zauważymy niżej na mapach. Widocznie albo przybył on do Karelii nad jezioro Onega z polskich ziem, zostawiając jednak tu swój ród, albo najbliżsi jego potomkowie migrowali z Karelii na polską ziemię i stali się przodkami - praojcami i pramatkami zwłaszcza ludności Polski (zob. niżej, II). Trzeba jednak tu dodać, że to autosomalne pokrewieństwo między osadnictwem ziem Polski i Karelii (i w ogóle w pasie przybałtyckim) ujawnia się już dla przedlodowcowej populacji Goyet i datować ją można do około 40 tysięcy lat temu, do początku osiedlania Europy przez współczesnego człowieka. Zobacz na stronie Europejczycy epoki lodowcowej Ów Karelczyk zasługuje więc na miano: "PIERWSZY POLAK"
Ten obraz nasyconym kolorem
czerwonym wskazuje na Polskę jako siedzibę
Na polskich ziemiach
rozwija się paralelna, post-świderska
grupa mezolityczna,
oraz genomicznie związani z nimi
jeszcze późniejsi, z połowy III tysiąclecia,
ludzie kultury ceramiki sznurowej (CWC), jak na tle dzisiejszej ludności polskiej (szare punkty) na poniższej mapie genetycznej od Fernandesa i zesp., 2018:
Fernandes et al., 2018, A
genomic Neolithic time transect of hunter-farmer
admixture in central Poland,
Badania DNA
wskazują na bliskie pokrewieństwo genetyczne
Widać pokrewieństwo naszego przodka z Kujaw N22 z ~4300 przed Chr. do Polaków i Bałtów (Litwa, Łotwa, Estonia) ujawnia się także kierunek ekspansji naszych przodków z okresu neolitu i wcześniejszego.
Eurogenes-K36 Pol-N47-Kujawy CWC (KCSz)
East_Central_Euro 18.95
* * * * * * * * *
I.
GENEALOGIA
POLAKÓW i w ojcowskiej społeczności Praindoeuropejczyków Od blisko 200 lat dzięki pracom lingwistów wiadomo, iż zdecydowana większość narodów Europy i Azji Południowej posługuje się językami pokrewnymi, pochodzącymi z jakiejś wspólnoty praindoeuropejskiej. Dzięki pracom genetyków dziś już wiemy, że ta wspólnota praindoeuropejska (niezależnie od późniejszych zmian) to także biologiczna wspólnota, czyli ród genetyczny ojcowski o symbolu Y-R1a. We współpracy z archeologią i podobnymi gałęziami wiedzy paleogenetyka stara się teraz ustalić dokładne miejsce i czas powstania i wczesnej ewolucji owego rodu Praindoeuropejczyków (w skrócie PIE). Językoznawstwo już blisko 200 lat temu ustaliło, że Polacy posługują się językiem wyprowadzonych ze wspólnoty prasłowiańskiej (PS), a ta z kolei ze wspólnoty bałtosłowiańskiej (BS), której początek tkwi w języku PIE. Natomiast genetyka ustaliła, że także biologicznie Polacy wywodzą się z ojcowskiego rodu PIE, wykazując się najwyższym spośród dzisiejszych narodów indoeuropejskich (IE) procentem ojcowskiego rodu R1a, bo 57%. Pytanie brzmi, jak historycznie i geograficznie przebiegała ta ewolucja narodu polskiego i jego państwa od PIE poprzez etap wspólnoty BS i potem PS do Polaków i dzisiejszej Polski.
Tu, w rejonie Bajkału (Cis-Bajkalia) w Południowej Syberii, nad rzeką Angarą w miejscowości Malta odkryto szczątki chłopca sprzed 24.000 lat temu, u którego wykryto haplogrupę większości Euroopejczyków, R*. (Raghavan et al. (2014). Upper Palaeolithic Siberian Genome Reveals Dual Ancestry of Native Americans). Z tej grupy wyłoniły się dwie, istotne dla Europy genetyczne gałęzie R1b (zasadniczo zachodnioeuropejska) i R1a (zasadniczo wschodnioeuropejska i indo-iranska, oraz jej podgałęzie, kolejno: R1a, R1a1, R1a1a, z mutacją SNP M17 i M198. To ostatnie wykryto w szczątkach ludzkich z cmentarza w Lokomotiv (w Irkucku) nad Angarą (zob. mapa). Moussa et al. 2016, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352409X16306927 (na mapie: czarne kwadraty oznaczają 6 starożytnych cmentarzysk z lat 24.000 Malta i 8.000 Lokomotiv oraz epoki neolitu i brązu; mitochondrialne haplogrupy A i F, znalezione w grobach w rejonie Irkucka są blisko spokrewnione z europejską U5, która towarzyszyła europejskim migracjom Praindoeuropejczyków). Kolejna, R1a-M417, jest ojcowska dla Praindoeuropejczyków, a więc także dla późniejszych Prasłowian i Polaków z grupy Z280 i PF6155, którzy stanowią 57 procent ludności Polski
Oto z pracy Narasimhana 2019 mapa migracji późnego PIE
Mapa ilustruje- c.d.n.
Z tego właśnie praindoeuropejskiego środowiska
ludnościowego (kolor czerwony na poniższej mapie)
(zob. A.K.Pathak et al. 2018, The Genetic Ancestry of Modern Indus Valley)
Prawdopodobna trasa migracji rodu R1a do
Polski z Bliskiego Wschodu,
Zapewne w areale kręgu kultury janisławickiej, związanej
albo z jutlandzką kulturą Maglemose i tworzoną przez ród Y-DNA I1 i I2,
około 6000 r. przed Chr., albo z wcześniejszą
kulturą świderską, pojawiły się pierwsze
ślady rodu R1a w grupie migrantów z Syberii albo Bliskiego
Wschodu (przez Gruzję z wkładkami typu "Dęby" na
Kujawach (o których L. Domańska 1990). Oczekuję
potwierdzenia tej teorii). .
Oto drzewo
genealogii Y-DNA rodu R1a: A więc tam, w rejonie jeziora Bajkał w Południowej Syberii jest jakby nasza, Polaków najwcześniejsza ojczyzna.
Około 57 procent Polaków w swoim Y-DNA pod wspólną ojcowską mutacją Karelczyka R1a-M459
wykazuje dwie młodsze mutacje:
"bałtosłowiańską" Z280
lub
"słowiańską" PF6155 Mutacje te wskazują na naszą przynależność do drzewa wielkiego rodu R1a. Ten fakt jest podstawowym świadectwem zwartości genetycznej naszego społeczeństwa. Mutacje te powstały około 3000 lat przed Chr., jak podano na dolnym poziomie powyższej tabeli i są dziś dziedziczone przez większość Polaków i niezmiennie przekazywane następnym pokoleniom. * * *
Pozostałe, mniejszościowe grupy genetyczne, zwane haplogrupami,
wśród Polaków (podaję za portalem Eupedia);
Oto mapa dystansu
i pokrewieństwa polskich Y-DNA w Europie
Ta sama mapa - w dużej rozdzielczości: http://генофонд.рф/wp-content/uploads/Ris.-5.16.jpg Wycinek mapy dystansu polskich Y_DNA w Europie Środkowej
http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/images/polish_ydna.dist.png
II.
1. Autosomalne dziedzictwo
Karelczyka z Jeleniej Wyspy
a)
Autosomy Karelczyka w DNA ludzi dzisiejszych. "KARELCZYK" to mężczyzna - myśliwy zmarły i pogrzebany w latach około 5500-5000 przed Chr. na Jeleniej Wyspie (Oleni Ostrov) na jeziorze Onega w rosyjskiej Karelii, przy granicy fińskiej, wśród ugrofińskich Karelów i plemienia Wepsów. Jego szczątki archeolodzy znaleźli w grobie na wielkim cmentarzysku ludności myśliwsko-zbierackiej na Jeleniej Wyspie.
W jego szczątkach paleogenetycy W.Haak i zesp. w
2015 odkryli i z sukcesem przebadali jego DNA. W
ojcowskim Y-DNA zidentyfikowano haplogrupę R1a1
z mutacją M459 (zob. wyżej, diagram drzewa
genealogicznego). Młodszych, stosownych do czasu
jego życia mutacji np. M198 lub YP1272 zespołowi Haaka nie udało
się znaleźć w jego archeologicznych szczątkach. A
przecież ktoś z jego przodków był ojcem dla
mężczyzny z mutacją M198 i dla setek milionów
jego potomków w Europie, zwłaszcza słowiańskiej
oraz w Azji środkowej i południowej, zwłaszcza
indo-irańskich Ariów.
Aby
dokładniej określić szerszą populację Karelczyka, z
której jego przodkowie się wywodzili, a zarazem
jego związek i pokrewieństwo z dzisiaj żyjącymi
ludźmi, zespół W.Haaka w programie IBD (Isolation by Distance),
wykrywającym stopień podobieństwa wybranych
segmentów genów autosomalnych do genów żyjących
ludzi 237 populacji świata,
opracował tabelę podobieństwa. Ku zaskoczeniu
genetyków okazało się, że
na pierwszym miejscu
listy pokrewieństwa z tym "człowiekiem z
Jeleniej Wyspy" znaleźli się, z ilością
69,45 punktów, dzisiejsi Polacy! Dopiero kolejne
miejsca zajęli Wepsowie, Finowie, północni
Rosjanie, Białorusini itd. Właśnie ten fakt na
powyższej mapie genetycznej, wykonanej przez
rosyjskiego genetyka-informatyka Sergieja Kozłowa, wyrażony jest intensywnością odcieni
koloru czerwonego, którym najbardziej błyszczy -
mapa Polski! Komentarz Sergieja Kozłowa, autora map autosomalnego DNA, w obliczeniach IBS.
Podobne komentarze publikują inni genetycy.
Potwierdzenie zaskakującego podobieństwa autosomalnych genów współczesnych Polaków do autosomów Karelczyka znad j. Onega ujawniło się w trakcie porównywania jego genomu do genomów wczesnych rolników z kultury ceramiki liniowej rytej. Powstała ona na Równinie Węgierskiej w rejonie Balatonu i ma swoje kulturowe i ludnościowe źródło w Anatolii (Turcja) na Bliskim Wschodzie. W Polsce ta kultura pojawia się około roku 5400 przed Chr., zwłaszcza w Małopolsce.
Autosomy współczesnych ludzi bliższych ludziom kultury ceramiki liniowej rytej kolor zielony. Natomiast autosomy współczesnych ludzi bliższych człowiekowi z Jeleniej Wyspy wyraża kolor czerwony. Na mapie Polski wybija się właśnie kolor czerwony; przytłumiony jednak, co oznacza wpływ zieleni autosomów neolitycznych rolników na czerwień potomków Karelczyka w Polsce.
* * *
c) Konkurencja autosomów Karelczyka
i autosomów ludności późniejszej kultury jamowej
(neolitycznej) znad Wołgi i Samary -
Z tą kulturą jamową (Yamna), rozwijającą się około 1250 km od Jeziora Onega i trwającą w latach 3300-2400 przed Chr. w pobliżu styczności rzek Wołgi i Samary archeolodzy, genetycy, a zwłaszcza językoznawcy-indoeuropeiści wiązali wielkie nadzieje na wyjaśnienie genezy ludności w Europie, jej ludności, języka praindoeuropejskiego, z zwłaszcza Słowian. A jaka jest rzeczywistość w zestawieniu autosomów ludzi tej kultury (R1b w Y-DNA) i człowieka z Jeleniej Wyspy R1a w Y-DNA - u dzisiejszych ludzi?
Obydwie grupy autosomalne mają
tylko częściową tożsamość. Przewagę autosomów dzisiejszych
Europejczyków, pochodzących od ludności kultury
jamowej, wyrażono
kolorem zielonym; natomiast
przewagę autosomów, pochodzących od Karelczyka, wyrażono
kolorem czerwonym.
U dzisiejszych Polaków
znów wyraźnie przeważa kolor czerwony, czyli autosomy
Człowieka z Jeleniej Wyspy, choć trochę
osłabiony kolorem zielonym.
Człowiek z Jeleniej Wyspy ma
w Polakach swoich najbliższych krewnych
* * *
Tzw. Karelczyk z Jeleniej Wyspy nie mieszkał na
niej; było tam tylko pogańskie miejsce kultu i
cmentarz pochówków dla okolicznej ludności myśliwsko-zbieraczej z Karelii.
Mógł on pochodzić np. z areału
kultury Serteya (osada Serteja nad rzeczką
Sertejką, lewego dopływu Dźwiny, mapa niżej) lub
z pobliskiej, sąsiedniej kultury Usvyaty (nad
jeziorem Usviaty, prawe obrzeże Dżwiny),
rozwijających się pod wpływem archeologicznej
grupy Sperrings.
Tam bowiem, z kultur Serteya i Usvyaty w
międzyrzeczu Dżwina-Dniepr pochodziły cztery
próbki R1a, które przebadała i opracowała
genetycznie Czekunową i zespół w 2014. Było to
miejsce ożywionego przeplywu mezolitycznej
ludności na szlaku z zachodu na wschód:
Bałtyk-Powołże lub z południa na północ:
Podnieprze-Lowat/Dżwina. Innym miejscem
niedawnego pochodzenia Karelczyka może być areał
kultury janisławickiej w Polsce; tam właśnie
zidentyfikowano dotąd jedyny grób tej kultury, a
jest to pochówek także wertykalny, tu - w
pozycji siedzącej.
.
W wyposażeniu grobu Karelczyka obok jego ciała złożono wyjątkowo kości lewych nóżek nurka czarnoszyjego. Nadto, jak górną część ciała zmarłego, tak także wyjątkowo kości tych ptaków posypano czerwoną ochrą. Ta praktyka zapewne wyrażała wiarę w magiczną i nadprzyrodzoną moc tego ptaka, zdolnego znaleźć i wyłowić topielca i doprowadzić go do brzegu. Ten gest zapewne miał wzmocnić społeczną rolę samego zmarłego, ojca rodu czy przywódcy plemienia, w czuwaniu i trosce o zmarłych lub zostających przy życiu członków grupy (por. Mannermaa et al.. 2008, Birds in late mesolithic burials at Yuzhniy Oleniy Ostrov - What do they tell about humans and the environment?, FA XXV). To chyba kolejne podkreślenie znaczenia "Karelczyka" w społeczności Karelów lub Wepsów w rejonie jeziora Onega.
Rzeźba głowy łosia sprzed 8400 lat (z grobu na Jeleniej Wyspie na Jeziorze Onega w Karelii) Zobacz sztukę i petroglify starożytnych Karelów
Jeszcze jedno zaskoczenie
Zaskakująca bliskość genetyczna rodu R1a Polaków oraz Wepsów w sąsiedztwie Karelii - wynik badań P. Underhill et al. 2014. The phylogenetic and geographic structure of Y-chromosome haplogroup R1a http://www.nature.com/ejhg/journal/v23/n1/pdf/ejhg201450a.pdf
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
2. Autosomalne
dziedzictwo
ludności
kultury
Kultura ceramiki sznurowej (Corded
Ware culture) i kultury z nią związane.
Około lat 3000-2250 przed Chr. głównie na terenie
przyszłej Polski, wschodnich Niemiec, zachodniej
Ukrainy, Białorusi oraz bałtyckiej Litwy i Łotwy
rozwija się kultura ceramiki sznurowej. Powstała
prawdopodobnie nad Dnieprem (Srednij Stog; wg.
Kotova) jako
kontynuacja migrującej z północy, z Karelii,
protosznurowej kultury Sperrings.
a)
Autosomy ludzi kultury ceramiki sznurowej Kultura ceramiki sznurowej jest uważana za wieloetniczną. Pierwotnie jest jednak tworem potomstwa ojcowskiego R1a1a1-M417, identyfikowanego z Praindoeuropejczykami, gdyż jej dwie podgałęzie tworzą wczesne populacje Indoeuropejczyków: europejskich z mutacją Z283 i azjatyckich ludów języka aryjskiego w Indiach i Iranie, Z93. W paleogenetycznych badaniach ludności kultury ceramiki sznurowej zdecydowanie przeważają genomy z mutacją M417. Inne można uważać za przypadki osobliwe.
Okazało się, jak na to wskazuje powyższa mapa kolorem czerwonym, że terytorium horyzontu kultury ceramiki sznurowej niemal dokładnie pokrywa się z terytorium rozproszenia autosomów człowieka z Jeleniej Wyspy (jak wskazuje mapa dzisiejszych autosomów Karelczyka - wyżej). W tym badaniu dzisiejsze centrum autosomalnej rodziny kultury ceramiki sznurowej znajduje się na równi: w Polsce, Ukrainie zachodniej i Białorusi oraz z nieznaczną przewagą u Bałtów (Litwa). * * *
Kultura ceramiki liniowej rytej, cechująca wczesnych rolników, powstała - jak napisano wyżej - na Równinie Węgierskiej, zapewne w rejonie Balatonu i ma swoje kulturowe i ludnościowe źródło w Anatolii (Turcja) i rolnicze na wzgórzach irańskiego Zagrosu. W Polsce, głównie południowej i na Nizinie Europejskiej od Niemiec ku Iberii kultura ta pojawia się około roku 5400 przed Chr.
Wyrażona kolorem zielonym przewaga autosomów kultury ceramiki sznurowej u dzisiejszych ludzi ma swoją granicę na Odrze i Nysie Łużyckiej. Polska znajduje się w zakresie tej zieleni z niewielkim zaciemnieniem "południowym". W Europie zachodniej, a zwłaszcza południowej zdecydowanie przeważają dziś autosomy wczesnych rolników z Bliskiego Wschodu, wyrażone kolorem czerwonym. Specyfiką ludności kultury ceramiki liniowej jest obecność ojcowskiej haplogrupy G2a, kaukaskiej i bliskowschodniej, także "człowieka z lodowca", Oetzi.
c) Konkurencja autosomów ludności
kultury ceramiki sznurowej
Z kulturą jamową, rozwijającą się i trwająca w
latach 3300-2400 przed Chr. nad rzekami Wołgą i
Samarą w rejonie ich stuku, archeolodzy,
genetycy, a zwłaszcza
językoznawcy-indoeuropeiści wiązali wielkie
nadzieje na wyjaśnienie genezy ludności Praindoeuropejskiej
i wspólnoty języka Praindoeuropejskiego. W
szczególności kulturę jamową niesłusznie uważano
za źródło dla kultury i ludzi kręgu ceramiki
sznurowej.
Na mapie brak jest wyrazistych kolorów tak dla kultury ceramiki sznurowej, jak i dla kultury jamowej, co znaczy, że potwierdza się jakieś autosomalne ich pokrewieństwo. W szczególności jednak widzimy, że ludność Polski, Białorusi, zachodniej Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii zachodniej, Serbii i Chorwacji w znacznej mierze wykazuje przewagę autosomalnego dziedzictwa ludności kultury ceramiki sznurowej (kolor zielony), podczas gdy Niemcy, Czechy, Austria i Węgry oraz Turcja, wschodnia Ukraina, Rosja, a najbardziej i Estonia wyraża obecność raczej autosomów ludności kultury jamowej (kolor czerwony).
* * * Eneolityczna kultura pucharów dzwonowatych powstała około roku 3000 przed Chr. prawdopodobnie w Portugalii, docierając do Polski około połowy III tysiąclecia przed Chr. Została ona zdecydowanie zdominowana przez ludzi celtycko-italskiej haplogrupy R1b (z ojcowską mutacją M23). Wśród ludności polskiej grupa R1b występuje, jak podaje Eupedia. w około 12 procentach. Archeolodzy zwykle podkreślają kulturowy podział Europy III tysiąclecia, na część zachodnią z kulturą pucharów dzwonowatych (przeważnie R1b w Y-DNA) i część wschodnią z kulturą ceramiki sznurowej (przeważnie R1a w Y-DNA). A jak jest w autosomach dzisiejszych Europejczyków?
Jak widzimy, na mapie Polski autosomy ludności kultury pucharów dzwonowatych (kolor czerwony) w konkurencji z autosomami ludności kultury ceramiki sznurowej (kolor zielony) nie wycisnęły mocniejszego śladu. Ludność kultury pucharów dzwonowatych nie doszła do Ukrainy zachodniej i Rumunii. Zastanawia jednak jej silny wpływ na terenie wschodniej Ukrainy, gdzie niektórzy archeolodzy rosyjscy upatrywali źródeł dla kultury sznurowej i R1a ludności polskiej. * * *
e) Konkurencja autosomów ludności
kultury ceramiki sznurowej Kultura unietycka, która wyłoniła się najprawdopodobniej pod wpływem kultury pucharów dzwonowatych i ceramiki sznurowej w północnych Czechach, na Morawach, Słowacji, w Niemczech i w zachodniej połowie Polski, rozwijała się w latach około 2300-1600 przed Chr. Przeważała w niej ojcowska haplogrupa R1b, z częściowym udziałem R1a.
W konkurencji z autosomami ludności kultury ceramiki sznurowej (kolor zielony) autosomy ludności kultury unietyckiej (kolor czerwony) wśród dzisiejszych ludzi na terenie Polski zdecydowanie ustępują "sznurowcom", zresztą nie wykazując nigdzie w Europie zdecydowanej obecności.
Nowa zagadka archeologiczna https://www.youtube.com/watch?v=kgmTkjgCDzU :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
f) Prabałtosłowianie R1a w kulturze trzcinieckiej
Człowiek z Gustorzyna, R1a-Z280>S24902 (PL_N17) – kto to? Kto to był ten starożytny człowiek z Gustorzyna, gmina Brześć Kujawski, którego analiz genetycznych dokonała paleogenomika i oczekujemy ich publikacji? Jego szczątki (sygn. PL_N17) i pochówek datowane są na około 1900 rok przed Chrystusem i przypisane zostały do kultury trzcinieckiej (od Trzciniec nad Wisłą, pow. Opole Lubelskie). Na drzewie genealogicznym Y-DNA jego miejsce wyznacza polimorfizm (SNP) R1a-S24902, który stanowi haplogrupę synowską względem R1a-Z280. Synostwo w genetyce populacyjnej oznacza dystans niekiedy większy niż jedno pokolenie; jest to po prostu pierwsze rozgałęzienie poniżej ojcowskiego SNP. Jeżeli Z280 wyłonił się 3000 lat przed Chrystusem, to S24902 dopiero 2600 lat przed Chr., co oznacza, że wszystkie wcześniejsze odgałęzienia, powstała w ciągu 400 lat, wyginęły. Człowiek Z280, ze względu na jego czas powstania (po rozpadzie wspólnoty praindeuropejskiej) i szerokie rozprzestrzenienie od Łaby do Wołgi, został umownie nazwany ojcem Bałtosłowian. W genezie Bałtosłowian mogli z nim uczestniczyć także genetyczni jego bracia. Jeden z nich to człowiek o symbolu polimorfizmu Y2395; jego potomstwo prawie w całości przeszło na Skandynawię i stamtąd częściowo na Wyspy Bratyjskie i żyją tam do dziś, a w niektórych okolicach w zagęszczeniu do około 30 procent ludności. Przyjęli etniczne cechy Germanów. Drugi z braci to człowiek z polimorfizmem PF6155. Jego dzisiejsze potomstwo rozprzestrzeniło się głównie w krajach zachodnio-słowiańskich (Polska, Słowacja, Czechy i Niemcy Wschodnie). A trzeci z braci to Y17491; niewielu ma dziś potomków - rozpoznano tylko kilku. Wszyscy ci bracia mogli być współtwórcami indoeuropejskiego dialektu zwanego bałtosłowiańskim, który potem podzielił się na języki bałtyckie (języki np. Litwinów, Łotyszów i Prusów) i języki słowiańskie. Wśród najbliższych potomków, jakby genetycznych synów człowieka Z280, znajduje się ów archeologiczny człowiek z Gustorzyna na Kujawach, S24902 (w archeologii jego szczątki mają symbol PL_N17). Miał on pięciu braci. Dzisiejszych potomków trzech z nich odkryto niedawno i są bardzo nieliczni. Czwarty z braci to człowiek Z92, którego rosyjscy genetycy, ze względu na bardziej północne rozprzestrzenienie się w Europie Wschodniej, przydali etnonim „Neurowie”. Piąty z braci Kujawianina to człowiek z polimorfizmem CTS1211. Jego dzisiejsi potomkowie (wśród których jest i autor) rozprzestrzenieni są szeroko jak i Z280, od Łaby i Alp na zachodzie po Wołgę na wschodzie. Tak więc znamy już pochodzenie większości Polaków i innych Słowian w liniach ojcowskich od Z280 i jego braci oraz od jego syna S24902 i jego braci. Ale nas interesują także autosomalne czyli populacyjne auDNA, ulegające rekombinacji w związkach rodzicielskich. Z jakich populacji wywodzą się auDNA człowieka z Gustorzyna? Mamy już, dzięki staraniom Davidskiego z blogu Eurogenes, podstawowe wierne analizy. Segmenty jego auDNA są niemal identyczne z głównymi przedstawicielami kultury ceramiki sznurowej z Estonii i z Niemiec z III tysiąclecia przed Chr.: to ponad 60% auDNA podobnych do auDNA kultury Jamowej znad Samary, około 25% auDNA człowieka Lengyel z Brześcia Kujawskiego i 13% zachodnioeuropejskich myśliwych-zbieraczy (zapewne potomków człowieka Goyet-Q116 z kultury świderskiej) Na mapie auDNA ujawnia się bliski związek z człowiekiem z Gustorzyna ludzi kultury zrębowej w rejonie nadczarnomorskim/kaspijskim i kultury Sintaszta na południowym Uralu. A są to kultury Ariów, migrujących w kierunku Azji środkowej i południowej. A jaki związek człowieka z Gustorzyna z dzisiejszymi Polakami? Dzisiejsi Polacy w auDNA wyglądają jak jego potomstwo, ale nieco bardziej zachodnie, o czym zadecydowały późniejsze częste związki z kobietami z kierunku zachodnioeuropejskiego. W ten sposób potwierdziło się pochodzenie kultury trzcinieckiej od ludzi kultury ceramiki sznurowej, jej rodzimy charakter i ciągłość genetyczna zwłaszcza w Y-DNA z dzisiejszymi Polakami
g) Autosomalne dziedzictwo ludności
kultury
łużyckiej (pól popielnicowych) wraz z
dziedzictwem ludności ceramiki sznurowej i Karelczyka
- w DNA dzisiejszej ludności Polski i krajów
sąsiednich Ludność horyzontu kultury pół popielnicowych (urnfield) w Europie, w tym Piliny na Węgrzech i Kyjatice Słowacji, a zwłaszcza rozwijająca się głównie między Bugiem i Łabą w Polsce kultura łużycka, która w latach 1300-400 przed Chr. ma dziś najbliższych sobie pokrewnych potomków zwłaszcza wśród polskich Słowian i na zachód od Polski. To na pewno genetyczne dziedzictwo od co najmniej kultury ceramiki sznurowej w III tysiącleciu przed Chr.
BR2 człowieka z Ludas (Węgry), kultura Kyjatice (słowacka, para-łużycka) - 1200 r. przed Chr.
Tabela komponentów w starożytnych populacjach
węgierskich, w tym BR2 (Gamba et al. 2014)
Sporządzona przez zespół
genetyków irlandzkich (L.Cassidy
et al. 2015) mapa autosomalnego podobieństwa przedstawia region najbliższego
podobieństwa/pokrewieństwa dzisiejszych ludzi w Polsce do
ludności kultury łużyckiej (kolor czerwony)
i brak jakiegokolwiek podobieństwa w Izraelu i
częściowo wśród Basków (kolor niebieski).
https://publications.ub.uni-mainz.de/theses/frontdoor.php?source_opus=100001279&la=en
(+PDF) https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_nad_rzek%C4%85_Tollense Jak wykazały badania genetyczne, walczyły z sobą oddziały germańskie i słowiańskie z kultury łużyckiej. Wśród przebadanych poległych dziesięciu wojów było z różnych populacji Germanów, a siedmiu ze Słowian. Poniżej podana jest tabela wyników testowania ich autosomalnego DNA, które jako komponenty dziedziczone są w niektórych dzisiejszych populacjach Europy lub Azji. Najwięcej procentowo dziedziczą Słowianie, oznaczeni na tabeli nazwą: East-Central Europe (Środkowo-Wschodnia Europa). Jesteśmy więc w Europie nad Wisłą jako potomkowie co najmniej od kultury łużyckiej, jako jej potomkowie.
Objaśnienia tabeli
-
Dość wysoki procent w Iberii jest może skutkiem migracji plemion gockich we
wczesnym średniowieczu.
Na podstawie powyższej tabeli PCA
............................
PODSUMOWANIE
Gdzie genomy (autosomowe
DNA) dzisiejszych
Mapa przedstawia rozmieszczenie praludów
około 1000 r. przed Chr.
Źródło/autor: User: Mathiasrex
Maciej Szczepańczyk, based on layers of
User:Dbachmann
Mittnik https://drive.google.com/file/d/1EWIsxP1dJvV9hqBJyKJ12GwMeEqpmNcu/view
.... Mapka z 8 genomów Serbo-Łużyczan, którzy wyraźnie reprezentują Polaków
jeszcze wyraźniej niż człowiek RISE598 z
Suwałk ....
Lokalizacja DNA owych Serbo-Łużyczan-Polaków
w stosunku innych populacji tego regionu Europy (źródło: portal Historycy: http://www.historycy.org/index.php?showtopic=42083&st=4590 ) .... Zob. też na mapie Olega Bałanowskiego: "Genofond Europy":
http://генофонд.рф/?page_id=6491
II.
Co dopowiada
archeologia o bliskich nam dziejach,
Fakt genetycznej
słowiańskości kultury łużyckiej zmusza do
nowego, bardziej odpowiedzialnego spojrzenia
1) Kultura pomorska
A ten, z polsko-czesko-słowackich
Prasłowian, pochowany w Grodzsku Bielskim
to właściwie sześć wieków dominacji
germańskich i celtyckich głównie w kulturze
przeworskiej na ziemiach
Kultura przeworska to zapewne
Wandalowie+Słowianie
to zapewne kultura zachodnioslowiańska i przedpolska, którą między Bugiem a Dnieprem uformowały wcześniej zapewne grupy uciekinierów przed najazdem ludności kultur germańskich i celtyckich, a po ich odejściu około 400 A.D. na południe połączyły się z resztkami autochtonnej ludności kultury pomorskiej, która na polskich ziemiach przetrwała czasy "wpływów rzymskich", a właściwie dominacji germańskich i celtyckich; przeniosła ona w czasy polskie praindoeuropejskie nazwy rzeczne, a zarazem spowodowała ujednolicenie dialektu słowiańskiego.
Dzięki tym grupom Słowianie zachodni i Polacy zachowali ciągłość biologiczną i genetyczną z ludnością tych ziem poprzednich tysiącleci aż do Karelczyka z Jeleniej Wyspy. Mamy tę pewność naukową mimo dotąd negatywnych wypowiedzi archeologów z niektórych instytutów naukowych.
Nie jesteśmy drzewem bez korzeni,
O jego podstarzałą koronę fachowo zadbali pracownicy ochrony zabytków przyrody. Dzieło wykonali, wzięli pieniądze i odeszli. Zapomnieli jednak sprawdzić... korzeni. W piątek, 26 listopada 2005 r., niedługo przed nabożeństwem, gdy ludzie masowo wchodzą na plac kościelny po schodach, które tu widzimy, drzewo padło! Dziwnym szczęściem - nie zabiło nikogo! Taki jest los drzewa bez korzeni...
Na
szczęście - nie dotyczy to Polaków i Polski! https://verenich.files.wordpress.com/2014/07/lithuanianibd.png
IV. Tymczasowe podsumowanie
https://journals.plos.org/plosbiology/article?id=10.1371/journal.pbio.1001555
Na owej
stronie Figure 5 w poszczególnych siedmiu
kolumnach dla kolejno siedmiu pojedynczych lub
złączonych populacji: S-C (Serbowie-Chorwaci),
PL (Polska), R-B (Rumunia-Bułgaria), D (Niemcy),
UK (Zjednoczone Królestwo), IT (Italia),
Iber (Hiszpania, Portugalia), pokazuje ilość
wspólnych przodków par osób wewnątrz kraju jak i
między krajami sąsiednimi w tej samej kolumnie. http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/images/common_ancestors.jpg
- Ilu mają Polacy (kolumna 2, PL, kolor niebieski) wspólnych przodków na losową parę obywateli Polski albo z Polski i kraju drugiego, w poszczególnych okresach czasu kolejno od góry: nowożytność (0-1500 r), średniowiecze (około 1000 r.), starożytność (epoka żelaza, około czasów Chrystusa), epoka brązu (około 1000-2000 r. przed Chr)?
a) w nowożytności wśród Polaków (PL)
na parę współobywateli (PL) przypada około 2
przodków (PL);
b) w średniowieczu (około r.
1000) Polacy ze współobywatelami 120, z
Serbo-Chorwatami (SC) 38,
d) w epoce brązu (r. 1000-2000
przed Chr.) Polacy ze współobywatelami 500, z
Serbochorwatami, Rumunami
W porównaniu z innymi krajami mamy najwięcej wspólnych przodków z... Polakami, co świadczy o wielowiekowym wspólnym przebywaniu na tej ziemi. W porównaniu z innymi krajami mamy też znaczne i dawne pokrewieństwo z krajami sąsiednimi. Świadczy to o naszej dawności w ich otoczeniu. ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Podsumowanie jest tymczasowe, bowiem co kilka
miesięcy pojawiają się kolejne wyniki
analiz paleogenetycznych, ubogacające naszą
wiedzę o pochodzeniu osób, rodów, plemion i
wielkich grup ludzkich, wymagające
niekiedy pewnych korekcji wniosków ostatecznych.
Odnośnie pochodzenia Polaków posiadamy już
prawie wystarczającą wiedzę o naszych korzeniach,
pochodzących
od co najmniej siedmiu i pół tysiąca lat, czyli
od czasu Karelczyka, owego "człowieka z Jeleniej Wyspy" na
jeziorze Onega. Kolejne odkrycia będą tylko
ubogacały tę wiedzę.
Czego jeszcze nie wiemy, a bardzo
chcemy wiedzieć?
2) Nie ma dotąd
szerszego zakresu badań
archeogenetycznych ludności
najstarszych dla rodu R1a kultur w Polsce:
janisławickiej i amfor kulistych, czyli sprzed
kultury ceramiki sznurowej. Prace nad tą drugą
trwają w Kanadzie.
Niezależnie jednak od powyższych kwestii, dzięki
badaniom owego człowieka z Jeleniej Wyspy, kilku ludzi
z kultury ceramiki sznurowej, a także kilku
ludzi z kręgu
kultury łużyckiej z późnego brązu: człowieka
z Ludas i trzech osób z ziem na zachód od
Odry (z Lichtenstein Höhle
- 2 i Halberstadt - 1), oraz dysponując, dla
porównania, już tysiącami badań całych genomów
obecnie żyjących ludzi, mamy
już wyraźny i nieprzerwany szlak rozwoju Słowian i Polaków jako
grupy biologicznej, etnicznej i kulturowej - od
owego Karelczyka sprzed siedmiu tysięcy lat, poprzez ludzi kultury
ceramiki sznurowej i kultury łużyckiej, do dziś. Wspaniałe to dziedzictwo! Znamy już korzenie Polaków.
Symbolem najstarszych naszych
korzeni niech będzie
Wyrażamy
nadzieję, że Chrystus jakoś go zauważył już w
roku 966
Dzięki Karelczykowi:
Refleksja o polskim patriotyzmie Patriotyzm polski, to znaczy jaki? Słowo nacjonalizm, ze względu na historyczne doświadczenia europejskie, źle się u nas kojarzy i nie jest tożsamy z patriotyzmem! Patriotyzm to troska o Polskę i wszystko, co polskie, w ramach jej granic, a zwłaszcza uszanowanie jej obywateli bez akcentowania różnic narodowych czy narodowościowych wewnątrz społeczeństwa. Jako Polacy - o czym mówi także genealogia genetyczna - mamy jasno określone miejsce w środku Europy, przejrzyste granice i dzieje. Nie byliśmy tu agresorami, zaborcami ani państwem kolonialnym. Mamy prawo nie tylko tu być tolerowanymi przez Zachód, ale aktywnie współtworzyć Europę. Unia zaś, swoimi strukturami i niestety zideologizowaną polityką dyktatu, nie powinna rozbijać jedności Europy, lecz jej służyć. Wystrzegając się wobec Unii negatywistycznych postaw, musimy jednoznacznie okazać się jej współtwórcami i reformatorami. I to zadanie musi być wyraźnie i głośno deklarowane! Nie negacja, lecz współtworzenie i reforma Unii Europejskiej - to europejski wkład Polaków jako patriotów.
Adres: ks. Stanisław Pietrzak, Tropie 6, 33-316 Rożnów
Do strony
Pietrzakowie. Genealogia. Pietrzak
Str.pryw.-genealog.
PIETRZAKOWIE.Pietrzak,
JANIKOWIE.Janik,
KURCZABOWIE,
SZLAGOWIE Nadto:
Gierałt.GIERAŁTOWIE
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
