Osiem tysięcy praojców
            i tyleż pramatek mam.
Zapadły się ich mogiły

            i nie ma ich kości...
Ale znajduję coś w sobie
            - ich własne Deana.
Poznam je, przy nim uklęknę

            w
synowskiej miłości!

      R1a1a1-M417*  i  H14a

Genetyka odsłania tajemnice:

Pochodzenie ludności
w
wybranych regionach
Słowiańszczyzny

HOME-TROPIE

 

Ostatnia aktualizacja
tej strony

07 maj 16

WYBIERZ RÓD lub GENEALOGIĘ GENETYCZNĄ:

PIETRZAKOWIE

JANIKOWIE

SZLAGOWIE

KURCZABOWIE

nadto: GIERAŁTOWIE

GENEALOGIA GENETYCZNA.

.

Strony genealogii genetycznej na naszej witrynie

1.  Genealogia Y-DNA,  mtDNA i autosomów DNA. Jak zbadać swoja genealogię DNA?

2.  Haplogrupy R1i R1b euroazjatyckie i indoeuropejskie

3.  Mitochondrialne mtDNA

4. Y-Adam, praojciec wszystkich współczesnych ludzi

5. Geograficzna i etniczna kolebka współczesnych ludzi

5. Fundusz Rozwoju Rodu A00 w Kamerunie [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ]

6. Indoeuropejczycy i ich języki. Ojczyzna Praindoeuropejczyków

7. Indoeuropejska geneza Scytów, Tocharów, indo-irańskich Ariów, Anatolijczyków i Ormian)

8. Zindoeuropeizowane rody Y-DNA, pierwotnie nieindoeuropejskie
9. Praindoeuropejska geneza Słowian

10. Polacy, skąd i kim jesteśmy? Biologiczne, etniczne i kulturowe korzenie Polaków

11. Pochodzenie ludności w dorzeczu Dunajca i jego regionie
12. Inne wybrane regiony

13. "Stara Karpacka" gałąź rodu R1a: YP343. 
14. "Polskie Mykeny nad Dunajcem" - kultura Otomani-Füzesabony

15. Kreacjonizm ewolucjonistyczny

Wiele tysięcy praojców
    i tyleż pramatek mam.

Zapadły się ich mogiły
     i nie ma ich kości...

Ale znajduję coś w sobie
      - ich własne de-en-a.

Poznam je,
   przy nim uklęknę
      w synowskiej miłości!

.........

Mój pogląd na świat:
Kreacjonizm
ewolucjonistyczny

The evolutionistic
creationism


  Moje Y-DNA

         - L74:  Y-Adam
         - CTS1211
   
     - DYS452=28

   "stara karpacka"

  Moje mtDNA H14a

 

Uwaga. Stan badań w roku 2010, w trakcie aktualizacji ! (StP)
 

Genetyka odsłania tajemnice pochodzenia ludności
w wybranych regionach Słowiańszczyzny

Stan badań - grudzień 2010 r. Informacja wstępne i podstawowe
zob. na stronach Region Dunajca (lub Genealogia Polaków)
 

1. KASZUBY i sąsiednie regiony


a) Haplogrupy/rody Y-DNA na Kaszubach

Porównanie podstawowych haplogrup/rodów
"słowiańskich" R1a i I2a2  oraz  "germańskich" R1b i I1 (dane z Eupedii i FTDNA Polish Project)

Symbol rodu genetycznego

Niemcy północne
i wschodnie -
%

Polska
ogółem - %

Kaszuby - %

Pomorze %

R1a1a1
I2a2

24
1

56
9

60
5

62
9

R1b
I1

37
19

16
9

14
5

19
4

Wyższy na Kaszubach i Pomorzu procent haplogrup R1a1a1 i I2a2 oraz niższy R1b1a2 i I1 -  w stosunku do sąsiednich Niemiec
ogólnie utożsamia tę ludność z ludnością Polski i odróżnia ją od ludności Niemiec (por. z tabelą Pomorza)

 

b) Dawne haplogrupy/rody Y-DNA w rejonie Kaszub.

Na mapie FtDNA PolishProject (grudzień 2010).

Kaszubskie i okoliczne rody Y-DNA.
(
w FtDNA testowano około 35 DNA)

R1a1a (kolor szarozielony) - 21 =  60%:  
Debrzno, Kamień Krajeński, Rudno, Pelplin, Zbie, Swornigacie, Miastko, Lębork (2), Tępcz, Kiedrowice, Płotówko, Płachty, Parchowo, Ostatni Grosz, Gdańsk (4).

         W tym haplotypy według klasyfikacji L. Mayki:
N-type, P-type i P?/N?-type
(środkowoeuropejskie i zachodniosłowiańskie) - 6 = 16%
K-type (gałaź eurazyjska) - 5 = 14%
G-type  (gałąź pomorska)
- 7 = 20%
J-type (niezdefiniowana)
- 3 = 8%

R1b1a2 (szarozielolny) – 5 = 14%
Legbad, Czersk, Brzezie, Stężyca, Oliwa.

I2a2 (ciemnoniebieski) – 2= 5%: Wda, Żuromin.

I1 (ciemnoniebieski) – 2: Lipinki, Gdańsk, Brzezno.

N1c1 (filletowy) – 3: Konarzyny, Słupsk, Gdańsk.

E1b1b1 (pomarańczowy) – 2: Taszewko, Wędkowy.

J2a4b (jasnoniebieski) - 1: Gdańsk.

         Powyższe dane FTDNA wskazują miejsce urodzenia przodków w kilku ubiegłych stuleciach. Jak widać, nic nie wskazuje na jakieś niepolskie czy niesłowiańskie, albo wprost germańskie pochodzenie Kaszubów lub Kaciewiaków.
 

c) Pomorsko-kaszubska gałąź słowiańskiego rodu R1a1a1, z mutacją L365
na mapach International Y-DNA Project (YdnaIP; "północnoeuropejska", wersja z dn. 7.10.2011).

     Rosyjscy genealodzy z International Y-DNA Project wydzielili gałąź drzewa  R1a1a1, której najbliższy wspólny przodek (MRCA) żył 2900 lat temu, tj. 900 lat przed Chrystusem. W stosunku do innych gałęzi drzewa R1a1a ta, mimo "leciwego" wieku,  jest mało rozproszona i wyjątkowo skoncentrowana w Polsce, a zwłaszcza w rejonie Pomorza i Kaszub: tj. 12 Y-DNA (podczas gdy Warmia i Mazury 4, reszta Polski 8, Niemcy Wschodnie 4, Rosja 3; stan badań na grudzień 2010 r.).

       Gałąź tę w amerykańskim Polish Y-DNA Projekt  oznaczono symbolem "G", natomiast w rosyjskim International Y-DNA Project nadano jej dość arbitralną nazwę "północnoeuropejska". Najbardziej jednak prawidłową powinna być nazwa: "pomorska" lub "pomorsko-kaszubska".
      Wyróżnia się ona odrębną mutacją L365, nieobecną w innych gałęziach rodu R1a1a, co stwierdziły testy FtDNA i analiza L. Mayki.

      Najprawdopodobniej ta właśnie starodawna, pomorsko-kaszubska gałąź rodu R1a1a, z mutacją L365, jest źródłem odrębności językowej i etnicznej Kaszubów i innych pomorskich grup, a częściowo także i ogółu Pomorzan, utrzymującej się do dziś. Cechuje ją, jak widać, wyjątkowe przywiązanie do rodowego regionu.

Gałąź
pomorska
R-L365 na mapach
FTDNA
Polish Project

      Igor Rożanski 10.2.2011 o związkach genetycznych rodów L365 i M458 i miejscu powstania napisał:
      "Кстати, по самым свежим оценкам, у субкладов М458 (к которому принадлежу я) и L365 когда-то, около 4800 лет назад, был один общий предок, выделившийся из общего облака R1a1 несколько раньше, чем оно стало распадаться на евразийские и карпатские ветви". "СЕ ветвь (как и моя ЦЕ) находится ближе к корню, так что ее предок родился, скорее всего, где-то ближе к Балтике".
      (Tłumaczenie: 'W rzeczywistości, według najnowszych ocen, sublady M458, do którego i ja należę, i L365 kiedyś, około 4800 lat temu, miały jednego wspólnego przodka, który się wydzielił z kręgów R1a1 nieco wcześniej, nim doszło do rozpadu na eurazyjskie i karpackie gałęzie'. 'Gałąź  pomorska (jak i moja, środkowo-europejska), znajduje się blisko korzenia, tak że jej przodek zrodził się raczej  gdzieś blisko Bałtyku'). Aktualnie na drzewie mutacji umieszczona jest ona pod mutacją Z280, wraz z innymi środkowoeuropejskimi i słowiańskimi mutacjami.
      A więc raczej nic nie wskazuje na skandynawskie pochodzenie rodu L365. Co więcej, wszystko wskazuje na to, że ród "pomorski" L365, obok środkowoeuropejskiego M458 i zachodniosłowiańskiego L260 brał udział, zapewne gdzieś w rejonie Karpat, w powstaniu cech etnicznych Słowian. Wydzielili się oni tu około 5000 lat temu z satemowego, indoeuropejskiego rodu R1a1a1, centralnego i zachodniego eurazyjskiego (jednak  do około 900 lat przed Chr. przeżył prawie tylko jeden potomek, z którego wówczas rozwinęła się dzisiaj istniejąca populacja).

      (Uwaga. W okresie utrwalania się dziedzicznych nazwisk w 2. połowie XVII i w XVIII wieku w wyniku wymarcia na Pomorzu dynastii Gryfitów (1637) i po pokoju westfalskim (1648), dającym pełne wpływy Branderburgii (przyszłym Prusom); oraz w Prusach Wschodnich i na Mazurach, gdzie trwały skutki germanizacyjnego oddziaływania Zakonu i późniejsza protestantyzacja,  w tych pierwotnie słowiańskich rejonach powstała, oczywiście bez zmiany puli genowej, wyraźna przewaga nazwisk niemieckich).

 


Zestawienie i porównanie mutacji SNP ludności Kaszub, Kociewia i Kurpiów
z SNP Łużyc, Słowacji, Meklemburgii i Bawarii
Rębała et al. 2012.

 

2. POMORZE oraz WARMIA i MAZURY


a) Pomorze Zachodnie i Pomorze Gdańskie
w Polish Y-DNA Project. Y-DNA w ubiegłych wiekach

Z Pomorza w FtDNA
testowano 53 Y-DNA

R1a1a - 33 = 62 %

         w tym głównie:
P, N i P/N?-type - 12
K-type - 6
J-type - 6
G-type (pomorsko-kaszubska) 7
 

R1b1b2 - 10 = 19 %

I2a2 - 5 =  9 %
I1 - 2

J2a4 - 1

E-V13 - 2

         Rejon pomorski, dla uproszczenia, został określony równoleżnikiem Bydgoszczy, a więc z małym fragmentem Wielkopolski i Kujaw. Testy Y-DNA ujawniły wysoki procent rdzennie słowiańskiej populacji R1a1a (= 62%) w ubiegłych kilku wiekach w tym rejonie. Do tego należy dodać ród I2a2, "dynarski" (= 7,5%), towarzyszący rodowi R1a1a zapewne od kilku tysiącleci. Ten wysoki procent elementu słowiańskiego w tym rejonie można by wytłumaczyć jego migracją/ucieczką z terenu Meklemburgii i Połabia (zob. wyżej) we wczesnym średniowieczu w na skutek ówczesnego niemieckiego "parcia na Wschód".

 

b) Warmia i Mazury
(oraz fragmenty krain przyległych: Kujaw, Mazowsza, Podlasia i Królewieckiego)
w 
Polish Y-DNA Project

Z Warmii i Mazur w FTDNA testowano 70 Y-DNA.

R1a1a - 42 = 60%

      W tym:
P-type i N-type - 21 = 50%
K-type - 12
Inne - po 1 do 4.

R1b1b2 - 3

N1c1 - 11 = 16%

I1 - 4

I2a2 - 5

J1 i J2 - 4

E-V13 - 1

T - 1

         W tym regionie także uderza w oczy zwiększony procent rodu R1a1a (60%) i to co do gałęzi typu P i N, określanych jako zachodniosłowiańskie i środkowoeuropejskie. Zauważa się też wysoki procent rodu ugrofińskiego N1c1, w innych regionach prawie nieobecnego. Prawdopodobnie on (jeśli nie I1 i I2a) uczestniczył w powstaniu dialektu bałtosłowiańskiego. Prawie zupełnie brak natomiast przedstawicieli rodu zachodnioeuropejskiego, czyli haplogrupy R1b1b2.

 

c) Niemieckojęzyczni Pomorzanie i Mazurzy,
wpisani w niemieckim językowym DNA projekcie: 
German Language Area DNA Research Project - Y-DNA.

Projekt "German Language Area" podaje
29 Y-DNA z rejonu Pomorza i Warmii oraz
5 Y-DNA z rej. Królewca. Razem 34 DNA.

R1a1a - 13 = 40%  grupy niemieckojęzycznych.
R1b1b2 - 9 = 27%  grupy niemieckojęzycznych.
N1c1 - 3
J1 i J2 - 3
I1 - 3
E-V13 - 2
T - 1

         Zauważa sie tu zawyżony, jak na Polskę,  procent R1b1b2, który potwierdza jego większy i znany związek populacjami zachonioeuropejskimi, w tym i niemieckimi. Równocześnie zaniżony procent R1a1a i zupełny brak I2a2 potwierdza brak naturalnego ich związku z językami germańskimi.

 

 

3. MEKLEMBURGIA

Region dawnej Słowiańszczyzny - Obodrzyców i Połabian

Z niemieckiego językowego projektu badań FTDNA:
German Language Area DNA Research Project - Y-DNA
Obraz osadnictwa Y-DNA w kilku ubieglych stuleciach.

Z Meklemburgii
w FtDNA testowano
19 Y-DNA.

R1a1a - 4 = 21%

R1b1b2 - 7 = 37%

I1 - 5 = 26%

I2a2 - 0

J1 - 1

J2 - 1

E-v13 - 1

         W pierwotnie słowiańskiej Meklemburgii i na Pomorzu Przednim zauważa się wyższy niż w pozostałych landach niemieckich procent R1a1a, a zarazem nieco niższy, jak na Niemcy, procent zachodniego R1b1b2.


 

4. ŚLĄSK i ZIEMIA OPOLSKA

Dawne Y-DNA z polskiego Śląska i Opolszczyzny (grudzień 2010)

a) mapa z FtDNA PolishProject.

Śląsk i Opolszczyzna.
Testowano 27 Y-DNA

R1a1a (kolor szarozielony) - 14 =  52%:  
Żywiec, Krzyżowa, Oświęcim (2), Budziska, Katowice, Chorzów, Niewiesze, Raszowa, Opole, Komoprachcice, Niemodlin, Laskowice, Ostrava.

W tym "polski" typ P=L260 - 6 osób = 43%,
pozostałe typy (P/N, Kb, H, N) - po dwie osoby.

R1b1b2 (szarozielolny) – 2 = 7% :
Kotulin, Milowice

I1 (ciemnoniebieski) – 2: Jaworzno, Pyskowice.

J1 (jasnoniebieski) – 1: Pszczyna.

J2 (jasnoniebieski) – 2:  Krze, Zabrze.

N1c1 (fioletowy) – 2: Chrzanów, Górki.

E-V13 (pomarańczowy) – 1: Brzezinka

Q  (różowy) - 1: Mikołów.

G2 (zielony) - 1: Podkamień.

T  (ciemnoszarfozielony) - 1:  Rycerka Dolna

         Powyższe dane FTDNA wskazują na Y-DNA urodzenych w kilku ubiegłych stuleciach.
Pod względem Y-DNA ujawnia się jednoznacznie polskie pochodzenie ogółu ludności Śląska i Opolszczyzny.
Niemiecka językowa sekcja FTDNA,
German Language Area DNA Research Project - Y-DNA, powtarzająca kilka haplotypów z Opolszczyzny i Śląska Cieszyńskiego, nie wnosi żadnych zmian.

 

b) Dane z czeskiego projektu Česká Y-DNA ze Śląska Cieszyńskiego

Z mapy czeskiej
wybór 5 punktów dla
Śląska Cieszyńskiego.

Testowano 19 Y-DNA

R1a (czerwony) - 7

R1b (niebieski) - 5

N (Żółty) - 2

E (ciemnozielony) - 2

J (jasnozielony) - 1

T (fioletowy) - 1

Q (jasnoróżowy) - 1

Owe czeskie badania wskazują, że Śląsk Cieszyński w niczym nie odbiega od danych dla całych Czech.
Natomiast pod względem proporcji rodów R1a:R1b czeski Śląsk wyraźnie różni się od Śląska polskiego.

 

5. Ród R1a1a i jego gałęzie w wybranych regionach
Dane z mapy International Y-DNA Project (YdnaIP)

Gałąź rodu R1a1a

Śląsk
i Opolszczyzna

Meklemburgia

Pomorze

Warmia
 i Mazury

centralna eurazyjska

-

-

1

4

zachodnia eurazyjska

1

1

1

6

północna eurazyjska

-

-

-

1

środkowoeuropejska, M458

1

2

6

4

zachodniosłowiańska, L260

2

1

1

4

pomorsko-kaszubska, L365

1

1

9

6

północno-zachodnia

-

-

1

1

aszkenazyjska

-

-

1

2

zachodniokarpacka

-

2

-

-

północnokarpacka

-

2

-

2

baltycko-karpacka

-

1

9

5

Razem

5

10

29

35

1) W powyższych regionach brak przedstawicieli  następujących gałęzi rodu R1a1a:
wschodniej eurazyjskiej,
starszej i młodszej skandynawskiej oraz starej europejskiej.
2) W zestawieniu YdnaIP Śląsk i Opolszczyzna są słabo reprezentowane (por. wyżej PolishProject).

 

6. Serbołużyczanie

W Badaniach Behar et al. 2003 ujawnił sie wysoki procent ludności R1a wśród ludności serbołużyckiej we wschodnich Niemczech - ponad 63 procent, a więc najwyższy w Europie. Dotąd brak jest badań indywidualnych haplotypów Serbołużyczan, np. w firmie FTDNA. Szczególnego wyjaśnienia wymagał związek tej populacji ze Słowianami w sąsiedniej Polsce, Czechach lub Serbii południowosłowiańskiej.

W 2011 r. ukazała sie praca amerykańskich i niemieckich autorów Krishna R Veeramah et al. 2011,
Genetic variation in the Sorbs of eastern Germany in the context of broader European genetic diversity,
http://www.nature.com/ejhg/journal/vaop/ncurrent/full/ejhg201165a.html .

Na podstawie autosomalnych SNP wykazano pewien stopień separacji Serbołużyczan względem ludności Niemiec oraz szczególną bliskość do ludności polskiej, większe ich pokrewieństwo z Polakami niż z Czechami (o co ich podejrzewano). Pierwsze informacje o Serbołużyczanach pochodzą z początku VIII w. od Fredegara i dotyczą ich księstwa  około roku 1630. W literaturze  ich obecność w Niemczech łączy się często z migracjami Słowian we wczesnym średniowieczu. Ale ich jakiś separatyzm względem Niemców może wynikać z ich bardzo dawnego posiadania tej ziemi. Świadectwem obecności rodu R1a1a na tej ziemi jest archeologiczny cmentarz w Eulau nad Solawą ze szkieletami mężczyzn z haplogrupą R1a1a, datowanymi nas około 2600 lat przed Chr., jak ustalił Wolfgang Haak et al. 2008: Ancient DNA, Strontium isotopes, and osteological analyses shed light on social and kinship organization of the Later Stone Age, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2587582/

 

 


 

 

 


 Adres: xStanisław Pietrzak, Tropie 6, 33-316 Rożnów

 

Zadzwoń,
przekaż uwagę lub informację:

tel. 018.449 41 81
lub 601 918 322

(można dzwonić do 2100)
E-mail: pietrzakstan@poczta.onet.pl

Wszelkie uwagi dla mnie proszę przekazać meilowemu gołąbkowi:

Dziękuję, już dziś przekażę Adresatowi

DZIĘKUJĘ!
JESTEŚ MIŁYM

GOŚCIEM
NASZEJ WITRYNY!

 

 

 

 

 

 

 

 



 


E-mail: pietrzakstan@poczta.onet.pl

Wszelkie uwagi dla mnie proszę przekazać meilowemu gołąbkowi:

Dziękuję, już dziś przekażę Adresatowi

 

DZIĘKUJĘ!
JESTEŚ MIŁYM

GOŚCIEM
NASZEJ WITRYNY!