Osiem tysięcy praojców
R1a1a1-M417* i H14a |
Genetyka odsłania tajemnice:
Pochodzenie ludności
|
Ostatnia
aktualizacja |
†
WYBIERZ RÓD lub GENEALOGIĘ GENETYCZNĄ:
nadto: GIERAŁTOWIE |
GENEALOGIA GENETYCZNA. |
.
Uwaga. Stan badań w roku 2010, w trakcie
aktualizacji ! (StP)
Genetyka odsłania tajemnice
pochodzenia
ludności
w wybranych regionach Słowiańszczyzny
Stan badań -
grudzień 2010 r. Informacja wstępne i podstawowe
zob. na stronach Region Dunajca
(lub Genealogia Polaków)
1. KASZUBY i sąsiednie regiony
a) Haplogrupy/rody Y-DNA na Kaszubach
Porównanie podstawowych haplogrup/rodów |
||||
Symbol rodu genetycznego |
Niemcy północne |
Polska |
Kaszuby - % |
Pomorze % |
R1a1a1 |
24 |
56 |
60 |
62 |
R1b |
37 |
16 |
14 |
19 |
Wyższy na Kaszubach i Pomorzu procent haplogrup R1a1a1 i I2a2
oraz niższy R1b1a2 i I1 - w stosunku do sąsiednich Niemiec
|
b) Dawne haplogrupy/rody Y-DNA w rejonie Kaszub.
Na mapie FtDNA PolishProject (grudzień 2010).
|
Kaszubskie i okoliczne rody Y-DNA.
R1a1a (kolor szarozielony) - 21 =
60%:
R1b1a2 (szarozielolny) – 5 =
14% I2a2 (ciemnoniebieski) – 2= 5%: Wda, Żuromin. I1 (ciemnoniebieski) – 2: Lipinki, Gdańsk, Brzezno. N1c1 (filletowy) – 3: Konarzyny, Słupsk, Gdańsk. E1b1b1 (pomarańczowy) – 2: Taszewko, Wędkowy. J2a4b (jasnoniebieski) - 1: Gdańsk. |
Powyższe dane FTDNA wskazują miejsce urodzenia przodków w kilku
ubiegłych stuleciach.
Jak widać, nic nie wskazuje na jakieś niepolskie czy
niesłowiańskie, albo wprost germańskie pochodzenie Kaszubów lub Kaciewiaków.
c) Pomorsko-kaszubska gałąź słowiańskiego rodu
R1a1a1, z mutacją L365
Rosyjscy genealodzy z International Y-DNA Project wydzielili gałąź
drzewa R1a1a1, której najbliższy wspólny przodek (MRCA) żył
2900 lat temu,
tj. 900 lat
przed Chrystusem. W stosunku do innych gałęzi drzewa
R1a1a ta, mimo "leciwego" wieku, jest mało rozproszona i
wyjątkowo skoncentrowana w Polsce, a zwłaszcza w rejonie
Pomorza i Kaszub: tj. 12 Y-DNA (podczas gdy Warmia i
Mazury 4, reszta Polski 8, Niemcy Wschodnie 4, Rosja 3; stan badań na
grudzień 2010 r.).
Gałąź tę w amerykańskim Polish Y-DNA Projekt oznaczono
symbolem "G", natomiast w rosyjskim International
Y-DNA Project nadano jej dość arbitralną nazwę "północnoeuropejska". Najbardziej jednak prawidłową
powinna być nazwa: "pomorska" lub "pomorsko-kaszubska".
Najprawdopodobniej
ta właśnie starodawna, pomorsko-kaszubska gałąź rodu R1a1a, z mutacją
L365, jest źródłem odrębności
językowej i etnicznej Kaszubów i innych pomorskich grup, a częściowo także i ogółu
Pomorzan, utrzymującej się do dziś. Cechuje ją, jak
widać, wyjątkowe przywiązanie do rodowego regionu. Gałąź
Igor Rożanski 10.2.2011 o związkach genetycznych rodów L365 i M458 i
miejscu powstania napisał:
(Uwaga. W okresie utrwalania się dziedzicznych nazwisk w 2.
połowie XVII i w XVIII wieku w wyniku wymarcia na
Pomorzu dynastii Gryfitów (1637) i po pokoju westfalskim (1648), dającym
pełne wpływy Branderburgii (przyszłym Prusom); oraz w Prusach Wschodnich
i na Mazurach, gdzie trwały skutki germanizacyjnego oddziaływania Zakonu
i późniejsza protestantyzacja, w tych pierwotnie słowiańskich
rejonach powstała, oczywiście bez zmiany puli genowej, wyraźna
przewaga nazwisk niemieckich).
2. POMORZE oraz WARMIA i MAZURY
Z Pomorza w
FtDNA R1a1a - 33 =
62 %
w tym głównie: R1b1b2 - 10 =
19 % I2a2 -
5 = 9 % J2a4 - 1 E-V13 - 2
Rejon
pomorski, dla uproszczenia, został określony równoleżnikiem
Bydgoszczy, a więc z małym fragmentem Wielkopolski i Kujaw.
Testy Y-DNA ujawniły wysoki procent rdzennie słowiańskiej
populacji R1a1a (= 62%) w ubiegłych kilku wiekach w tym rejonie.
Do tego należy dodać ród I2a2, "dynarski" (= 7,5%),
towarzyszący rodowi R1a1a zapewne od kilku tysiącleci. Ten
wysoki procent elementu słowiańskiego w tym rejonie można by
wytłumaczyć jego migracją/ucieczką z terenu Meklemburgii i Połabia (zob.
wyżej) we wczesnym średniowieczu w na skutek ówczesnego
niemieckiego "parcia na Wschód".
b)
Warmia i Mazury
Z Warmii i Mazur w FTDNA testowano 70 Y-DNA. R1a1a - 42 =
60%
W tym: R1b1b2 - 3 N1c1 - 11 =
16% I1 - 4 I2a2 - 5 J1 i J2 - 4 E-V13 - 1 T - 1
W tym
regionie także uderza w oczy zwiększony procent rodu R1a1a
(60%)
i to co do gałęzi typu P i N, określanych jako
zachodniosłowiańskie i środkowoeuropejskie. Zauważa się też
wysoki procent rodu ugrofińskiego N1c1, w innych regionach
prawie nieobecnego. Prawdopodobnie on (jeśli nie I1 i I2a)
uczestniczył w powstaniu dialektu bałtosłowiańskiego. Prawie
zupełnie brak natomiast przedstawicieli rodu zachodnioeuropejskiego, czyli haplogrupy R1b1b2. c) Niemieckojęzyczni Pomorzanie i Mazurzy,
Projekt "German Language Area" podaje
R1a1a - 13 = 40% grupy niemieckojęzycznych.
Zauważa sie
tu zawyżony, jak na Polskę, procent R1b1b2, który
potwierdza jego większy i znany związek populacjami
zachonioeuropejskimi, w tym i niemieckimi. Równocześnie zaniżony
procent R1a1a i zupełny brak I2a2 potwierdza brak naturalnego
ich związku z językami germańskimi.
3. MEKLEMBURGIA
Region dawnej Słowiańszczyzny - Obodrzyców i Połabian Z niemieckiego
językowego projektu badań FTDNA:
Z Meklemburgii
R1a1a - 4 = 21%
R1b1b2 - 7 = 37%
I1 - 5 = 26%
I2a2 - 0
J1 - 1
J2 - 1
E-v13 - 1
W
pierwotnie słowiańskiej Meklemburgii
i na Pomorzu Przednim zauważa się wyższy niż w pozostałych landach
niemieckich
procent R1a1a, a zarazem nieco niższy, jak na Niemcy, procent
zachodniego R1b1b2.
4.
ŚLĄSK i ZIEMIA OPOLSKA
Dawne Y-DNA z polskiego Śląska i Opolszczyzny (grudzień 2010)
a) mapa z
FtDNA PolishProject.
Śląsk i
Opolszczyzna.
R1a1a (kolor szarozielony) - 14 =
52%:
R1b1b2 (szarozielolny) – 2 =
7% :
I1 (ciemnoniebieski) – 2:
Jaworzno, Pyskowice.
J1 (jasnoniebieski) –
1:
Pszczyna.
J2 (jasnoniebieski) –
2:
Krze,
Zabrze.
N1c1 (fioletowy) – 2:
Chrzanów, Górki.
E-V13 (pomarańczowy) – 1:
Brzezinka
Q (różowy) - 1:
Mikołów.
G2 (zielony) - 1:
Podkamień.
T (ciemnoszarfozielony) - 1:
Rycerka Dolna
Powyższe dane FTDNA wskazują
na Y-DNA urodzenych w kilku
ubiegłych stuleciach.
b) Dane z czeskiego projektu
Česká Y-DNA ze Śląska Cieszyńskiego
Z mapy czeskiej
Testowano 19 Y-DNA
R1a (czerwony) - 7
R1b (niebieski) - 5
N (Żółty) - 2
E (ciemnozielony) - 2
J (jasnozielony) - 1
T (fioletowy) - 1
Q (jasnoróżowy) - 1
Owe czeskie badania wskazują, że Śląsk Cieszyński w niczym nie
odbiega od danych dla całych Czech.
5. Ród R1a1a i
jego gałęzie w wybranych regionach Gałąź
rodu R1a1a Śląsk Meklemburgia Pomorze Warmia centralna eurazyjska - - 1 4 zachodnia eurazyjska 1 1 1 6 północna eurazyjska - - - 1 środkowoeuropejska, M458 1 2 6 4 zachodniosłowiańska, L260 2 1 1 4 pomorsko-kaszubska, L365 1 1 9 6 północno-zachodnia - - 1 1 aszkenazyjska - - 1 2 zachodniokarpacka - 2 - - północnokarpacka - 2 - 2 baltycko-karpacka - 1 9 5 Razem 5 10 29 35 1) W powyższych regionach brak
przedstawicieli następujących gałęzi rodu R1a1a:
na mapach
International Y-DNA
Project (YdnaIP;
"północnoeuropejska", wersja z dn. 7.10.2011).
Wyróżnia się
ona odrębną mutacją L365, nieobecną w innych gałęziach rodu
R1a1a, co stwierdziły testy
FtDNA i analiza L. Mayki.
pomorska
R-L365 na mapach
FTDNA
Polish Project
"Кстати, по самым свежим оценкам, у субкладов
М458 (к которому принадлежу я) и L365 когда-то, около 4800 лет назад,
был один общий предок, выделившийся из общего облака R1a1 несколько
раньше, чем оно стало распадаться на евразийские и карпатские ветви".
"СЕ ветвь (как и моя ЦЕ) находится ближе к корню, так что ее предок
родился, скорее всего, где-то ближе к Балтике".
(Tłumaczenie: 'W rzeczywistości, według najnowszych ocen, sublady M458, do którego
i ja należę, i L365 kiedyś, około 4800 lat temu, miały jednego wspólnego
przodka, który się wydzielił z kręgów R1a1 nieco wcześniej, nim doszło
do rozpadu na eurazyjskie i karpackie gałęzie'. 'Gałąź pomorska
(jak i moja, środkowo-europejska), znajduje się blisko korzenia, tak że
jej przodek zrodził się raczej gdzieś blisko Bałtyku'). Aktualnie
na drzewie mutacji umieszczona jest ona pod mutacją Z280, wraz z innymi
środkowoeuropejskimi i słowiańskimi mutacjami.
A więc raczej nic nie wskazuje na skandynawskie
pochodzenie rodu L365. Co więcej, wszystko wskazuje na to, że ród
"pomorski" L365, obok środkowoeuropejskiego M458 i zachodniosłowiańskiego L260
brał udział, zapewne gdzieś w rejonie Karpat, w powstaniu cech etnicznych
Słowian. Wydzielili się oni tu około 5000 lat temu z satemowego,
indoeuropejskiego rodu R1a1a1, centralnego i zachodniego eurazyjskiego
(jednak do około 900 lat przed Chr. przeżył prawie tylko jeden
potomek, z którego wówczas rozwinęła się dzisiaj istniejąca populacja).
Zestawienie i porównanie mutacji SNP ludności
Kaszub, Kociewia i Kurpiów
z SNP Łużyc, Słowacji, Meklemburgii i Bawarii
Rębała et al. 2012.
a) Pomorze Zachodnie i Pomorze Gdańskie
w
Polish
Y-DNA Project. Y-DNA w ubiegłych wiekach
testowano
53 Y-DNA
P, N i P/N?-type - 12
K-type - 6
J-type - 6
G-type
(pomorsko-kaszubska) 7
I1 - 2
(oraz fragmenty krain przyległych: Kujaw, Mazowsza, Podlasia i Królewieckiego)
w Polish Y-DNA Project
P-type i N-type - 21 = 50%
K-type - 12
Inne - po 1 do 4.
wpisani w niemieckim językowym DNA projekcie:
German
Language Area DNA Research Project - Y-DNA.
29 Y-DNA z rejonu Pomorza i Warmii oraz
5 Y-DNA z rej. Królewca. Razem 34 DNA.
R1b1b2 - 9 = 27% grupy niemieckojęzycznych.
N1c1 - 3
J1 i J2 - 3
I1 - 3
E-V13 - 2
T - 1
German
Language Area DNA Research Project - Y-DNA
Obraz osadnictwa Y-DNA w kilku ubieglych stuleciach.
w FtDNA testowano
19 Y-DNA.
Testowano 27 Y-DNA
Żywiec, Krzyżowa, Oświęcim (2), Budziska, Katowice,
Chorzów, Niewiesze, Raszowa, Opole, Komoprachcice,
Niemodlin, Laskowice, Ostrava.
W tym "polski" typ P=L260 - 6 osób =
43%,
pozostałe typy (P/N, Kb, H, N) - po dwie osoby.
Kotulin, Milowice
Pod względem Y-DNA ujawnia się jednoznacznie polskie pochodzenie
ogółu ludności Śląska i Opolszczyzny.
Niemiecka językowa sekcja FTDNA,
German
Language Area DNA Research Project - Y-DNA, powtarzająca
kilka haplotypów z Opolszczyzny i Śląska Cieszyńskiego, nie
wnosi żadnych zmian.
wybór 5 punktów dla
Śląska Cieszyńskiego.
Natomiast pod względem proporcji rodów R1a:R1b czeski Śląsk wyraźnie różni
się od Śląska polskiego.
Dane z mapy
International Y-DNA
Project (YdnaIP)
i
Opolszczyzna
i Mazury
wschodniej eurazyjskiej, starszej i młodszej skandynawskiej oraz starej
europejskiej.
2) W zestawieniu YdnaIP Śląsk i Opolszczyzna są słabo
reprezentowane (por. wyżej PolishProject).
6. Serbołużyczanie
W Badaniach Behar et al. 2003 ujawnił sie wysoki procent ludności R1a wśród ludności serbołużyckiej we wschodnich Niemczech - ponad 63 procent, a więc najwyższy w Europie. Dotąd brak jest badań indywidualnych haplotypów Serbołużyczan, np. w firmie FTDNA. Szczególnego wyjaśnienia wymagał związek tej populacji ze Słowianami w sąsiedniej Polsce, Czechach lub Serbii południowosłowiańskiej.
W 2011 r. ukazała sie praca amerykańskich i niemieckich
autorów Krishna R Veeramah et al. 2011,
Genetic variation in the Sorbs of eastern Germany in the
context of broader European genetic diversity,
http://www.nature.com/ejhg/journal/vaop/ncurrent/full/ejhg201165a.html
.
Na podstawie autosomalnych SNP wykazano pewien stopień separacji Serbołużyczan względem ludności Niemiec oraz szczególną bliskość do ludności polskiej, większe ich pokrewieństwo z Polakami niż z Czechami (o co ich podejrzewano). Pierwsze informacje o Serbołużyczanach pochodzą z początku VIII w. od Fredegara i dotyczą ich księstwa około roku 1630. W literaturze ich obecność w Niemczech łączy się często z migracjami Słowian we wczesnym średniowieczu. Ale ich jakiś separatyzm względem Niemców może wynikać z ich bardzo dawnego posiadania tej ziemi. Świadectwem obecności rodu R1a1a na tej ziemi jest archeologiczny cmentarz w Eulau nad Solawą ze szkieletami mężczyzn z haplogrupą R1a1a, datowanymi nas około 2600 lat przed Chr., jak ustalił Wolfgang Haak et al. 2008: Ancient DNA, Strontium isotopes, and osteological analyses shed light on social and kinship organization of the Later Stone Age, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2587582/
Adres: xStanisław Pietrzak,
Tropie 6,
33-316 Rożnów
Zadzwoń, |
tel. 018.449 41 81 |
(można dzwonić
do 2100)
E-mail:
pietrzakstan@poczta.onet.pl
Wszelkie uwagi dla mnie proszę
przekazać meilowemu gołąbkowi:
Dziękuję,
już dziś przekażę Adresatowi
DZIĘKUJĘ! |
|
GOŚCIEM |